ശിശിരാന്തം

എകാന്തമീ ഹൈമവതഭൂവിന്‍ സീമന്തത്തില്‍

സിന്ദൂരം ചാര്‍ത്തിയൊരു സൂര്യാംഗുലി.

ഉറഞ്ഞുകൂടിയ മൌനനൊമ്പരങ്ങള്‍ ഉരുകിയൊഴുകി;

കണ്ണീര്‍ക്കണങ്ങള്‍ കിലുങ്ങും മുത്തുകളായ്‌ മാറി.

വ്രണിതവികാരങ്ങള്‍ മരവിപ്പുവിട്ടു മിടിച്ചു;

പ്രണയപ്പക്ഷികള്‍ ചിറകുവിരിച്ചു പാറി.

വര്‍ണപ്പട്ടുചുറ്റി മനോലതകള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു;

പൂമ്പാറ്റകള്‍ വസന്തമധുചഷകം നുണഞ്ഞു.

അനംഗമാരുതന്‍ പരാഗരേണുക്കള്‍ വിതറി;

സ്നേഹമരച്ചില്ലകള്‍ പുഷ്പവൃഷ്ടി നടത്തി.

വാത്സല്യക്കൂട്ടിലൊരു കുഞ്ഞിക്കുയില്‍ പാടി;

തൂക്കണാംകുരുവികള്‍ തൊട്ടിലുകളാട്ടി.

അപ്സരസ്സുകള്‍ ചിലങ്ക കെട്ടിയാടി;

ദേവഗന്ധര്‍വന്‍മാര്‍ കിന്നരിവീണകള്‍ മീട്ടി.